İlmek Atıp Asarsın Şiiri - Veysel Çakır

İLMEK ATIP ASARSIN
Bazen dolu, bazen boştur elimiz
Bir ay gibi, doğup doğup batarsın
Bazen acı bazen tatlı dilimiz
Bazen gülsün, bazen alev yakarsın

Rüzgâr gibi, ılgıt ılgıt eserken
Ana gibi kuzusunu severken
Günde kaç kez yollarımdan geçerken
Kayıp olur sırra kadem basarsın

Alıp beni gül sinene koyarken
Benden ayrı dakikalar sayarken
Ayrılığa için için ağlarken
Bu sevgiden birden bire cayarsın

Sakınırken gözün gibi cananı
Senin için cayır cayır yananı
Seni bilip sade seni sayanı
Boğazına ilmek atıp asarsın

Sevgi sende, şefkat sende, aşk sende
Yara savar dokunduğun bu tende
Eteğimin zili çaldığı günde
Birdenbire zalim olup çıkarsın

Karakışı zemheriyi yaşarken
Bazen öfke bazen nefret taşarken
Her şey biter sonbahardan aşarken
Çiçek olup ellerimde açarsın

06/02/2019 Veysel Çakır