İlmeği Kaçmış Talihim Şiiri - Afacan Dil ...

Ah benim ördükçe sökülen kader ağım,
Ezelden ilmeği kaçmış talihim...
Ne yana dönsem,
Başım dik, yüreğim kırıktı bu hayatta...
Şimdi bir ılık yele kapılsam diyorum,
Ve uzaklara konsam usulca…
Karşımda uçsuz bucaksız bir yalnızlık…
Issız bir göl kenarına konsam,
Bir sandalda bulsam kendimi…
Oturmuş da kenarına,
Ayaklarımı suya bıraksam,
Düşüncelerimle geçmişe dalsam,
Gırtlağıma kadar pişmanlıklarıma gömülsem…
İçime gömülmüş sözcüklerle,
Olduğum an ile öldüğüm an arasında gidip gelsem…
Sana söyleyemediklerim kadar uzak kaldın bana;
Kör karanlıkta gözlerini ufka dikip,
Sabahı beklemek gibi...
Mısraları eksik kalmış bir şiir,
Yarım kalan bir hikâye,
Kırık dökük bir umut kaldı bana;
Gidenin mi,
Ölenin mi yası ağırdır?
Hangisinde yutkundukça boğazı yırtılır insanın?