İlme'l-yakîn Şiiri - Aşık Şahı Kebir

Beklerim, bakarım Pir gelmez.
Havaya suya gönül vermez.
Hakkı kadri boşuna yermez.
Sezerim, sorarım nar etmez.

Varıp gönlünü hoş edeyim.
Sonra sessiz çekip gideyim.
Bu yeri göğü dar edeyim.
Gönül sultana tamah etmez.

Aşık Şâh'ı Kebir öldü bil.
Canım ister iken azrail,
Pirim gel de önüne seril.
Gurur bu, bahtına har etmez.

Âşık Şah-ı Kebir