İlm-i Sevda Dibacesi Şiiri - Feyz Kariha

Güneşli bir yüzümüz var

Birbirimize baktıkça ısınabiliyoruz aslında

Kurdun kuzu olduğu

Yani kuyudan beri

Hani bir yırtığın sırtından

Aşk, hikâye edildiğinden beri

Seni seviyorum.

Batıda kuşkulu bir mor

Geceye ramak kalmış bir ağızla

Çağı öpse, çocuklar masal bilecek

Esnaf görmemiş nazenin bir sokağın başında

Sana köşe bulan ben kadar

Dönülmez ufkunda hani

Bir şeylerin alınamayan patenti

Örneğin kalbin ve dahi o muhteşem kalbin

Geceye ramak kalmış bir ağızla

Seni seviyorum.

Şehre varmak için yola inmeyen dağ gibi

Umuttan bıkmayan bir tren gibi gidelim

Derimizi zamanın memesinden kurtarırsak

Böylece açacak hercai bir mevsim

Dudağının avlusuna güvercinler vermek için

Gözlerinin vardiyasında hiç durmadan uçan ben

Ev kızlarının bildiği bir usulle

Seni seviyorum.

Kalbim elinde olan Allah aşkına

Yaratıldığım o ruhtan beri

Hani çarpıştığımız sonra bildiğim kadarıyla tekrar çarpıştığımız

Tek vatan kalu beladan beri

Seni seviyorum..