İlm-i Lisan Şiiri - Cihan Adıgüzel

Zuhur vakti değil sabır be gafil
Pişmen için daha yanman gerekir
Mahşerde olmadan perişan, sefil
Cürm-u kusurundan dönmen gerekir

Sahipli Gülşen-e rızasız girdin
Cana eziyet mi meramın derdin
Tarumar etmeden seni bu virdin
Cümle cünubundan yunman gerekir

Lütufkar görünme ,lülf eyle zahit
Var mı ecel ile aranda ahit
Kiramen katibin her sırra şahit
Varını yalansız sunman gerekir

Muhabbet gıdası candan ıramaz
Kamil ayıp örter, özür aramaz
Cennet-i Alâ’ya dinsiz varmaz
Beş vakit HÜDA’yı anman gerakir

Kul Cihan kimseye göremem kusur
Bilirim kimdedir kanayan nasır
Riyanın gemisi yüzmez bir asır
İğneyi kendine banman gerekir.