Zamanların adı olmaz ki,
Tarih demişler duygu yoksunları.
Zamanların bir kokusu, bir tadı olur.
Geçersin kalabalıkların içinden,
Takip edersin hatırladığın o kokuyu.
Yetişemeyeceğini bilirsin de yine gidersin ardı sıra.
Bir çizgisi olur zamanların, bir gölgesi olur.
Yarıp çıkarsın kalabalıkları,
Sırf ona benzeyen bir alın çizgisi gördün diye.
Çarelerin bittiği,
Gölgelerin gizlendiği vakitlerdesindir.
“Hangisi daha az acıtır?”ı hesaplayanlara
Hiç karışmamışsındır oysa.
Bir acı gelir, saplanır o boşluğa.
Tıpkı bir illüzyonistin becerikli elleri gibi,
Kandırırsın sadece kendini.
Tek kişilik bu gösteride
Hafif bir kalp alırsın ellerine,
Gösterirsin bir de maharetlice.
Alkış!
Yine kandırdın.
Gösteri bitip eve döndüğünde alırsın,
Islak bir ceset gibi ağır olan
Kendi kalbini ellerine…
Kayıt Tarihi : 30.10.2025 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
