İlliyet Bağı Şiiri - Bülent Öntaş

ah bu vicdansız şairler
her günü ayrı bir kefeye koyup giderler
gece bahtsız şiirler
hüzün var, ayrılık var, gün akşama küser
oysa ki mutluluk var kaf dağının ardında
ırak ve onulmaz derde düşerken sözcükler
düşünmezler ki bir okuyan olur da sebeplenir
ortağı olur doğduğu günden mısraya, karşı konulmaz
gündüzün otağı olurlar derme çatma, gece huzursuzluk yatağında pirelenirler
ah bu göçebe dizeler
sivrisinek sokmasından heceler
kitabın ortasında bir yaz günü sıcaklığında
kışın ayazında tir tir titrerler
sıtma var, ölüm var, ucunda zulüm var
oysa ki baharlar var, ilk ve son
sen ne dersen de
umursamaz kimse kimseyi
illiyet bağında dikenli güller, ne şair üstlenir suçu
ne şiirin kanatsız göçü söylenir
bir garip muhakemede...

Bülent Öntaş
18.06.2024 -