İlleti Ne? ! Şiiri - Muhammed Şehid Kiraz

Siyahın, okyanusa en yakın tonuydu gözlerin
Yok oluşu müjdeleyen dipsiz bir kuyu..
Âşığın sabrını alan,
Yakarışların esefle çağlayan kıblesiydi
Issızda gizlenen bakışların.

Dilediğim Maşuk'um ve aradığım Mabud'um
Her gece ve seher esintisinde Maksud'um
Sonsuzluk hedefinde Rehberlik eden umudum
Yeşile olan bağlılık ve tutkum
Sevgilim.. Sevdam! .

Sanki tüm bu savaşlar ve kargaşa
Kutlu gelişinin, acıklı müjdesi bizlere..
Ve gökyüzü gözyaşıyla yoğrulmuş gibi
Damla damla zuhuruna akmada..
Zulüm tüm zehrini döküp tuğyan etse de
Serzemin, tümden sana miras kalmış..

Gecelere hasretim,
Kalbimin burukluğu,
Kasveti boğan meşalem
Hakikatin sarsılmaz kulbu
Ve Hakkın en belirgin tecellisi
Mevlam! .

Sahi, illetinden ayrı düşebilir mi malul
Dünya sahipsiz kalabilir mi boşluğa
Bulutlar safi nura set koyabilir mi
Karanlık varlık bulabilir mi gafletten...

Ayak izin bulunmasa kuru toprakta
Bunca yeşillik ve çiçeğin illeti ne? .