Hasret kaldım vatanıma
Kan ağlar illerim benim
Düşman girdi toprağıma
Kapandı yollarım benim
Soğanlı’da soldu güller
Konuşmuyor sustu diller
Aç susuz kaldı yetimler
Kırıldı kollarım benim
Ne olduysa bize oldu
Sarardı benzimiz soldu
Sağda sevdiğim vuruldu
Sunalı göllerim benim
Kul Nihanî bu çağında
Sînesi yârin bağında
Kaldı kahve ayağında
Tutuldu dillerim benim
Aşık Nihani
Kaynak: Zekeriya Gedik; Aşık Nihani Divanı
Aşık NihaniKayıt Tarihi : 20.4.2020 14:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Âşık Nihanî; Kars, Ardahan, Batum ve Erzurum’un Ruslar tarafından işgali üzerine bu koşmayı söylemiştir.
![Aşık Nihani](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/20/illerim-benim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!