İlle YAŞAMAK mı? .

Aşk’ların ve aşıkların,sevdaların yokolduğu;
Onca güzel duyguların birer-birer kaybolduğu..
Fesatlığın kol gezdiği,güçsüzlerin ezildiği!
Arzısların,yüzsüzlerin,soysuzun gözetildiği;
Menfaatlerin uğruna doğa’nın katledildiği!
Ormanların kesildiği,suların zehirlendiği…
Yetimlerin,öksüzlerin saçının okşanmadığı;
Garibanların da adam yerine hiç konmadığı…
Sefaletin,felâketin,aymazlığın kol gezdiği;
Ferasetin,merhametin hoşgörünün tükendiği…
Sessizlerin,garibanın,kimsesizin ezildiği! .
Namuslunun,çalışanın hesabının çizildiği;
Sokaklarda,neredeyse çırılçıplak gezildiği! ..
Mutaassıp olanların alenen horgörüldüğü..
Kadınların ve kızların pervasızca dövüldüğü! ..
Nonoşların,lezbiyenin,sürtüklerin övüldüğü! .
Doğruları söyleyenin ” dokuz köyden kovulduğu..”
Başların ayak olduğu,ayakların baş olduğu! .
İşçisininin,emeklinin çile yumağı ördüğü,
Sahtekârın,kaçakçının hep de itibar gördüğü…
Yaşamak ister mi insan şu kahrolası dünyada? ! ..
Ya ille katlanacağız,çekip gideceğiz ya da…
———-ERDEK-30.01.2012