İlle Bir Sen Gerek Şiiri - Rıza Altınok

Bir kulak çanıltısı birde saatten gelen tik tak tik tak sesle başladı her şey .
gırtlaktan çıkamayan bir çift çatal ses .
soluksuz mecalsiz karşımda duran bir başka ben
sessizlik hakim gecenin ayazına .
tam da karşımda duran sessizlikle konuşuyorum sanki
iliğime kadar işleyen soğuk ,
birde dışarıdan gelen araba sesleri eşlik ediyor kulaklarıma...
yutkunduğumun farkındayım ,
yutkunduğumu duyacak kadar kendimdeyim bugün.
karanlıktan bahsedeyim birde ..
gölgemin kuzeye düştüğü
ruhumun güneyde kaldığı gibi
yalnızlık bu kadar mı işler bir insanın iliğine ,
konuşmak için ille bir sen gerek...

Uyumak kadar yakın olmadı bana sensizlik ,
dışarının rüzgarı bile çok senli esiyor şu saatler.
bir ben kaldım kemiklerime kadar ayaz yemiş .
deşifre olmuş hayallerin en ücra köşesinde
masumiyet sade bir renk .
ışıltısız bir gecenin karanlığında soluklanıyor hayallerim
farkında değilim olanların ,olmuşların, ölenlerin ,ölmüşlerin,
farkına varabilmem için ille bir sen gerek..

Daha dün uyumuştum karanlıkta ne çabuk geldi vakit,
kuruldu tezgahlar tılsımlı kuyunun en dibine .
mezeler açıldı şimdi şişe şişe kırıntılar içiyor yüreğim.
dermanı verende arayan ben .
gökyüzünün bu kadar karanlık olduğunu bilmezdim ,
dilimin bu kadar bağlı olduğunu görmedim hiç
neyin ne kadar olduğunu niçin neden olduğunu bilmem için ille bir sen gerek...