Tutunup kök salmaya,
Hayata umutla bakmaya,
Mutluluğa dev adımlar atmaya.
Kar altındaki kardelendir; inadım
Ben beni düşünmezsem
Ben beni sevemezsem
Ben benimle yaren değilsem
Kim beni huzura taşır bu dünyada?
Mutluysam! Saçarım enerjimi etrafıma.
Sevinçliysem! Ferahlatırım yansımamla.
Her insan; gülen gözler görmek ister kaşısında,
Her insan; en iyi arkadaşıdır kendisinin, aslında.
Gönül kırıklıklarımı, yapıştırdım hoşgörümle.
Nefreti, sildim attım ömür sürecimden.
Umutsuzlukları, derinine gömdüm kara toprağın.
Kardelen gibi, zemheri kışın bağrına açtı varlığım.
28/03/2009
Alev YavuzKayıt Tarihi : 28.3.2009 17:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alev Yavuz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/28/illaki-mutluluk-cabasi.jpg)
güzeldi...
kardelen güzelliğinde sevgiye ve umuda açılan dizeler...
saygılarımla kutlarım...
TÜM YORUMLAR (1)