İllâki Deniz Olsun

İllâki deniz olsun bana akan
Ya da benim akıp kaybolduğum.
Hırçınlaşsın aynı benim gibi dalgaları,
Benim kendime vuruşum gibi
Kükreyip kayalara vursun dalgaları.
Derin oldun denizim hem de öylesine derin ki;
Bilmesin kimse benim içimi bilmedikleri gibi.
Yakamoz olsun bazen üstünde parıldayan,
Benim hep takındığım maskem gibi.
İllâki deniz olmalı gözümün gördüğü,
Huzur bulup koynunda uyuduğum.
Her kulaç attığımda sarıp sarmalamalı beni,
Her damla gözyaşımı saklamı içinde.
Öyle uçsuz bucaksız olmalı ki
Görememeli kimse bende saklanan beni.
Barındırmalı derinliklerinde bir sürü gizi,
Benim yüreğime tıkasa basa doldurduğum sırlarım gibi.
İllâki deniz olmalı sabah güneşin günaydın dediğinde
Perdemi aralayıp ilk gülüşümü yolladığım.
Gece yatağıma yatmadan iyi geceler dilediğim
İllâki deniz olmalı.
Hani utanmasam oturup vasiyetimi yazacağım;
Ölünce beni yakın, benden iz bırakmayın ardımdan
Beni denizlere savurun hani küllerim kalacak ya
Bırakın özlemini duyduğum deniz sarsın.
İllâki deniz olmalı yoksa,
Yoksa ben nefes alamam.
Bu yüzden aşığım ya ben bu şehire,
Bu yüzden çakılıp kaldım ya en derinlerde.
İllâki deniz olmalı güneşle parıldayan,
Geceyle yakamoza sığınan.