Doğmak, niyetimize bağlı kılınmamışken,
Yaşama saikiyle bağlanırız biz hayata.
Düşüncesizce söylediğimiz onca sözün,
Esiri olur, biz dünyadan da nefret ederiz.
Bedeli ödenmeden kazanılan ne varsa,
Avuçlarımızda iz bırakmadan kaybolup gider.
Aç gözlü nefislerimiz, nadas nedir bilmez,
Zevk aldığı bu oyun için tarlayı tekrardan sürer.
İlla ki sevmek, Yaratılanı Yaradandan ötürü.
İlla ki edep, Yaradanı akıldan hiç çıkarmamalı.
Kayıt Tarihi : 17.11.2012 14:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İkram Gökhan Akcebe](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/17/illa-ki-sevmek-illa-ki-edep.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!