içimdeki
öyle bir ateşti ki
koru sen
alevi sen
dumanı sendin...
oysa
ne duyanı
ne de göreni vardı
benden başka hiç kimse
bilmeliydin! ...
içimdeki
öyle bir duyguydu ki
ürpereni ben
titreyeni ben
korkanı bendim...
oysa
ne duyanı
ne de göreni vardı
benden başka hiç kimse
bilmeliydin! ...
içimdeki
öyle bir gerçekti ki
şekli yoktu
rengi yoktu
elle tutulur
bir yanı da yoktu...
oysa
ne bir bileni
ne de bir
anlatanı vardı
benden başka hiç kimse
bilmemekteydi!
Fikret Turhan-Yalova,
16.01.2016
Kayıt Tarihi : 16.1.2016 10:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ahmet Gül kardeşime dilimin döndüğünce....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!