İlla Hu Yarab Şiiri - Zeki Günay

İnsan nankör, insan harab,
Edep bilmez, elde şarab.
Kadın olmuş, yarı üryan,
İlla hu, illa hu yarab.

İnsanlar doğruyu taşlar,
Hep garipten akar yaşlar.
Kabenin etrafı kuşlar,
İlla hu, illa hu yarab.

Adalet tepesi kara,
Haklı insanlarda yara.
Hakim savcılarda para,
İlla hu, illa hu yarab.

Kalpte şeriat gölgesi,
Vatanımın dört bölgesi.
Kulun Rabbe yok sevgisi,
İlla hu, illa hu yarab.

Müslüman Müslüman bilmez,
Tevbe kapısından girmez.
Kin nefret gıybeti silmez,
İlla hu, illa hu yarab.

Filistinli kan ağlıyor,
Yemen yarayı bağlıyor.
Kafir bedeni dağlıyor,
İlla hu, illa hu yarab.

Lain şeytan sırdaşınız,
Kafir sizin gardaşınız.
Deccal olmuş yoldaşınız,
İlla hu, illa hu yarab.

Duymaz kullar, kulak sağır,
Susma tellal, haydi bağır.
Diriyi at, ölü çağır,
İlla hu, illa hu yarab.

İnsan hasta, imam yasta,
Ölen kul teneşir taşta.
Dil ağızda, akıl başta,
İlla hu, illa hu yarab.

Ey Kul Zeki, dünya boşa,
Musa asayı, vur taşa.
Bak on iki pınar yaşa,
İlla hu, illa hu yarab.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY