İlla Şiiri - Bayram Kaya

*Benzerlikler eğer varsa tesadüftür bu anlatı hayalidir.

Biliriz yetti bu zillet!
Aç gözün ve gör ey millet!
Veraset oldu bu illet
Görev illa, yüküm illa.

Duygulanırız; uygunsuzdur psikoloji.
Söz ederiz; bol gelir sosyoloji.
Beslenemezliktir konu; mercimekli mideloji.
Akan gözyaşıysa,uygundur biyoloji.
Onur illa, güven illa, ciddiyet illa.

Bu kadar çok kahır çekersin milletim.
Duyumsamak kafaya takmaktır mihnetim.
Zevaldir yar olmazsa minnetim.
Görev illa, yüküm illa, misak illa.

Bu ne Şemme bu ne şenaat!
Zübüklükle mevcudiyete mi kanaat!
Ala vereye bir bak mezat.
Dirim illa, yüküm illa.

Dün rönesansta sanayi devriminde,
Bugün yenidünya(!) düzeninde yokuz.
Erk fersude ve katmerli ekul;
Trafikte, terörde, kazançta eytam ben.
Düzgünlük illa, dirim illa, seda illa.

Büyüklerimiz var verir büyük niza(!)
Uluslar arası yüküme atar imza.
Sorum hatırlatıldı mı değil bize;
Kefereyi muazzama ya verir hiza!
Çağdaşlık illa, bilinç illa, sorum illa.

Vatandaşım; öyle parçalı bölük ki obüs,
Senalar düzer elde değil olmamak hayran.
Siyaset curcunasıdır bakarsın nobran,
Kutuplandık mı ha sokran de sokran.
İnsan illa, dinle illa, anla illa.

(03.07.1995)

Sözlükçe.
Zillet: Aşağılanma.
Uygunsuz psikoloji,sosyoloji: Her demokratik atılıma toplumsal yapı ve zihinsel kabulün uygun olmadığının,eş deyişle toplumun gelişmenin ne kadar gerisinde olduğunun ifade ve bahanesi.(demeçler argümanından.)
Misak: Anlaşma.
Şemme: koku.
Şenaat: kötülük
Fersude: eskimiş, yıpranmış
Ekil: obur/aç gözlü.
Niza: çekişme, kavga
Eytam: anasız babasız/kimsesiz
Zübük:çıkarı için her yolu uygun gören.
Obüs:patlamaya hazır top mermisi.
Nobran: gönül kırıcı.
Sokranmak: Bir memnuniyetsizliği kendi kendine sesli söylenme