Bu yalnızlık şiir yazdıracak illa adama,
Böyle karanlık bir köşeye çekilip,
Ne yaşanmışsa geçmişte,
Bir bir notu düşülecek kağıtlara.
Karışmış iki rengin koyuluğunda,
Bitmemiş şişelerin diplerinde,
Hep bir şeyler bırakmışız kendimizce.
Bir türlü açılamadığımız denizler,
İpleri kopmuş balonlar.
Bir bir yükselirken binalar boşluğa,
Kopmuş bizden umutlar bir bir zamanla.
Ne çok yaşanmışlık varmış meğer.
İnsan hatırlıyor kurcaladıkça.
Kurmalı bir oyuncak adam,
Panayır yerinde yenmiş kağıt helva.
Ah şimdi hiçbiri kalmamış hali hazırda.
Bu yalnızlık illa şiir yazdıracak adama,
Yoksa korkuyorum, kalabalıklaşacağız.
Kayıt Tarihi : 17.3.2014 00:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Kızılırmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/03/17/illa-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!