İlkyaz Ağları Şiiri - Ali Tekmil

Kış kurası ayaz bölüğündeyim
Ne sözlerim kelebek
Ne ellerimde gelincik sepeti
Sözün doğrusu sevgilim:
Bütün menzillerim kaymakta
Bütün hedeflerim nanik yapıyor tetiğime.

Sülfür borazanları tutuyor sabahlarımı
Açık düşüyorum takvimlere
Dizlerim eski düğünleri özlüyor
Toprak da sertleşiyor gitgide
Ne halayı göze alıyor ayaklarım
Ne de horonu
Açık alanlarıma hortumlar abanıyor.
Sözün gerçeği sevgilim:
Prangalarımı aldım da yedeğime
Hoyrat bir içtimadayım.

Dallarımı dağıtsam bağlarına diyorum:
İlkyazım yekinse yaban güllerinden
Bin salkım toplasam saçlarından
Bütün ovalarına yayılsam.
Bir kısa kurada sana çıksam
Ne tipi, ne ayaz, ne donmuş toprak;
Yedi kez sürülmüş tarla olurum.
Atasın diye kendini düzlüğüme
Ne ince eleklerden elerim bedenimi.

Takılsam bir ömür ağlarına diyorum.

Ali Tekmil / 03.05.2000 – Urla.