İlkokullum Şiiri - Mustafa Usalan 2

Kara önlüğünün üstünde ak bir yaka… Bal rengi saçlarında mavi bir kordela… Bir kız vardı şimdi çok çook uzaklarda… Adı kuşkulu belleğimde ama hala kulaklarımda durur sesi… Sahi soyadı neydi? Ders aralarında neler neler konuşurduk? Unuttum şimdi… Uzun uzun konuşurken o minik beyaz elleri önlüğümün düğmelerini bir bir çözer sonra bir bir yeniden ilikledi.. Gözleri pırıl pırıl dişleri kardan daha ak nasılda güzel gülerdi… O ilkokullu günlerimiz ne güzel günlerdi Bir kutsal bağdı aramasızdaki… Asla düşünmezdik ne bir cinsellik ne kişisel bir çıkar. Küçücük yüreklerimizde ortak sevi Tertemiz! Kocaman! Evren kadar!