Altı, yedi yaşlarında; okul çağım gelmiş
Önlükler dikilmiş,kalemim,defterim,çantam hepsi hazır
Babaannem rahmetli şimdi,beni çok severdi
Ben götüreyim seni dedi okula,tuttu benim elimden
Bastonuyla götürdü beni
Sakarya İlkokulu 1-A sınıfına
Daha dünmüş gibi,hatırlarım şimdi
Oturdu sınıftaki sırama, o da benimle birlikte
O giderken korktum,ağladım, gitme bırakma diye
Beni teselli etti,okşadı başımı
İlköğretmenime,teslim etti beni
Meftune öğretmenim,yaşlıydı,sevimli
Tecrübeli,bilgili,şevkatliydi
Uğraştı,didindi,sabretti
Okuma yazmayı bana öğretti
Öyle güzel öğretmiş ki,bana şöyle dedi;
Yazını,çok güzel yazıyorsun
İnşaallah,çok güzel şeyler yazacaksın
Kalemi elinden hiç bırakma,emi
Neler yazdığını,bende okurum belki
Keşke,hayatta olsaydı
Ben okusaydım ona, yazdıklarımı
Bu benim,seksen birinci şiir'imdir
Ali Uydurucu.1-A Sınıfı
Okul numaram da seksenbir
Ne tesadüf değil mi,hayır tesadüf değil
Birinci sınıf karnem,GEÇTİ,PEKİYİ
Ama mezun olmaya,vakit çok
Daha belki,yazacak şeyler çok
Allah, ne kadar ömür verirse
Gönlümüze,kalbimize ilham verirse...
(2010)
Kayıt Tarihi : 5.7.2013 17:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hiçbir kimse,ilkokula gittiği ilk günü unutmaz,unutamaz.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!