İlkokul fişleri ayrılık yazdırıyor artık...

Kürşat Uçar
117

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

İlkokul fişleri ayrılık yazdırıyor artık...

Artık bir sırada kocamak isteyen
Öğrenciler yok…
İlkokul fişleri en çok
Gidişleri yazıyor kendi satıraralarına
Bir sınıf dolusu sevda düşün
Ve umudunu düşün ayrı ayrı
Her sevmenin…
İrili ufaklı harfler çalıyor ellerimize anneler
Kına niyetine
Hiç olmayan kına gecelerinin
Hatrı kalmasın diye…
Ve birleşince
A
Y
R
I
L
I
K
Diyor
Çocukluğumun adı…
Soyadım yok
Bir imzam bile…
Ve hiçbir ilkokul fişinde
Eve çağrılmıyor adım…
Kaydımı aldırdım tüm okunulası mekteplerden
Öğrenmiyorum yalan yazmaları
Her şey bir yazgı ennihayetinde
Okumasını bilene
Okumasını hiç öğrenmeyene…
Bir sınıf dolusu sevda düşün
Ve sonunu düşün ayrı gayrı
Her sevmenin…
Gecesiz gündüzlerin
Yağmursuz sonbaharların, kışların adına düşün…
Bir yılı dört mevsimden ibaret sanan
Sandıran
Yalancı kitaplar düşün…
Okumasını hiç beceremediğin
Müfredatta bulunmayan bir mevsimde.
Bir sevme düşün
Bir sırada kocamak
Bir yastıkta bir gece uyumak kadar zor olsun
yanıbaşında oturan dünyanın en yabancı bedeninde...

Kürşat Uçar
Kayıt Tarihi : 15.4.2006 17:31:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Mustafa Ünver
    Mustafa Ünver

    ne güzel ve hoş bir şiir bu öğretmenim...
    kendi sınıfımdan geçti bütün mevsim şeritleri. en son ağlarken çekilmiş resmiyle bakıyordu güz. hüzünse insana kalıyordu yada kalemi kalmamış bir çocuk yüzüne. ayrılık sevdaya kalıyordu. ve 'bir sınıf dolusu sevdaya' avutulmuş çocuklara sığınıyordu kalem satır sonlarında.
    evet çok güzel bir şiir gerçekten ve affınıza sığınarak benden de düşüverdi bir kaç satır...
    tebrikler
    emeğinize yüreğinize sağlık kaleminiz durmasın öğretmenim....
    ve sanırım bütün hatıralarım hareket halinde şu an...
    hoş kalın

    Cevap Yaz
  • Hasan Tan
    Hasan Tan

    Evdeki bütün fişleri yırtacağım..!!! Yırtıp atacağım çocuk yalanlarımı..yırttıkça kanayacağım.Kanadıkça mevsimler büyüyecek damarlarımda...mevsimler büyüdükçe çocukluğuma döneceğim..naftalin kokulu akşamlar getirecek babam yeni aldığı ayakkabıda..naftalin kokulu gülüşler savuracağım kışın zemherisine..

    Evdeki kitapları yırtacağım,yırtık ayakkabılarımdan dökülecek nisan yağmurlarına umutlarım..üşüyeceğim terli sırtıma annemin sıkıştırdığı havluyla su içeceğim...öksüreceğim kocaman olmayı..öksürdekçe küçülecek göz bebeği güneşin..

    Aynı yastıkta kocayamayan insanlara en yalancı mevsimlerden bir gecelik kabus dileyeceğim,en yabancı hallerimle..

    Dost..! şiiri çok beğendim,çalakalem kirlettim sayfanı affola..Şiir muhteşem olmuş...İhtişam en çok şiire yakışır zaten..Tebrikler.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)

Kürşat Uçar