İlkler unutulmazmış..
.
.
İlk öğretmenimin adını hiç unutmadım,
Adı gibi hep Emel'im oldu,
Bir gün karşılaşmak,
Karşılaşınca yaralarımın nedenini sormak,
Tembel diye damga vururken,
Damganın yüreğimdeki izini
Çalışkanlık trenine neden bindirmediğini sormak.
Güleryüz çok mu pahalıydı,
Yoksa bana mı kalmadıydı.
Kızgın bakışların,
Bağırırken attığın naraların açtığı yaraları
Nasıl tedavi edeceğimi soracağım...
Kayıt Tarihi : 4.10.2015 21:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!