Bu gece sabaha dönerken
Bende rabbime dönsem
Küsse bu dünyaya tenim
Sonra misafir gelsem
Sobelesem
Sahtelikleri
Gelirsin diye beklediğim akşamların
Sonunun olmadığını anladığım gün
Vazgeçtim seni beklemekten
Umut ektiğim toprakların üzerine
Ayak basan yabancıları izledim
Umutlarım köreldiğinde
Tut ellerimden
Dursun zaman akmasın
Öylece kalsın
Sarılsın yelkova ve akrep
Avuçlarımda saklansın
Tut ellerimden
Geceleri yırtıyor yalnızlık,
Hangi suyu içsem zehir
Kan kusmuşum yokluğunda
İzin kalmış
Hayatımın yapraklarında
Büyümemiş, büyütülmemiş
Ne bir kandilim var nede gözlerin
Buz tutmuş bedenim
Ne bir yorganım var nede ellerin
Yoksun
Rüyalarım var biraz siyah biraz beyaz
Alaca
Yüreğim kalem
Ellerimde kelepçe
Sözcüklerim saklanır
Tut ellerimden
Gözlerinle konuş sadece
Yalan olur sevmedim desem
Karşımdasın
Ellerim,yüreğim avuçlarında
Yılların biriktirdiği
Hasret dumanı tüte tüte gelmişim
Koynuna
Ama sen
İstanbul bugün kararlık ruhum gibi
Kaçsam gitsem buralardan
Yada bir çığlık atsam tüm olumsuzluklara
Ateşe atıp yaksam mutsuzluklarımı
Görmesem kimseyi konuşmasam
Sussam sussam sussam
Ben sabahlarıma güneş diye seni bekledim
Sen başka baharları sevindiriyordun
Yağmurlarında ıslatırken gökyüzü aşıklarını
Ben hep sığınakta kaldım sensizlikten
Şöyle papatyaların arasına dalıp uzanamadık hiç
Ellerim ellerinde hayat bulmadı
Bir kuşum şimdi kanadım kırık
Bir pınarım şimdi suyum kesik
Bir ağacım şimdi dalım kopuk
Ben benim şimdi senim yok
Bir gülüm şimdi boynum bükük
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!