İlklerin Sonsuzluğu Şiiri - Ömer Çavuşoğ ...

İliklerimde hissedebileceğim en acı titremenin
En acı hazanı ardından gelen üşümüşlüğümde buldum seni
Takdirin en şairane biçimine
Ve şayanlığın en masum haline bürüdüm ahiri
Yılmışlığın genzimdeki yanıcı tesiriyle
Kaybolmuşluğun acıyan yüzüyle
Ve en bahtsız ömürlerin acınmışlığında buldum seni

Dinletilerin sevdayı haykırdığı günden beri
Ayyaşların narasız sarhoşluklarını görürken
Baba özlemiyle yanan yetimlerin arzusunda
Anne şefkatine kelepçelenmiş gönüllerin sızlanmışlığında
Ve en riyakar saatlerin en riyakar dakikalarında
Saniyelere bedel olmuş ölümlerin korkmuşluğun da buldum seni

Şairliklerini çirkin fahişelere satan dalkavukların
İçki masalarının altında kelime ararlarken şiirlerine
Ve çirkin duygularını akıtırlarken tertemiz kağıtlara
Pişmansızlığını yaşarlarken bu hayatın
Üzerinde Kabe resmi bulunan seccadesinde anamın
Ve dualarının en aşikar içtenliğinde
Ve Hakkın gizemindeki yazmasını özümsemişliğimde buldum seni

Yalnızlığın ağlayan yüzünde imrendiğim bahtiyarlığı
Ve nefeslerime dolan sevgini çekerken içime
Kılcal damarlarımda koşmaya başlayan aşkında
Ve alyuvarlarımda gezişini hissetmişliğimde buldum seni

Harap olmuş sensizliğinde bedenimin
Gözlerimde çalkalanır hasretinin acısı
Ve en zamansız çığlıkların eylülünde
En pervasız gecelerin korkmuşluğunda
Ve ölmemek için ölmüşlüğümde buldum seni

Bakiliğin en ihtişamlı gururuna
Onursuzluk için yaşayan züppeler gibi değil
Aşkın asalatini boynuna takan Mecnunlar gibi
Kendi hayal aleminin kralı olurken herkes
Sonsuzluğuna meydan okudukları düşlerinde
Ve sonu olmayan ilklerin tükenmişliğinde buldum seni.

2005