İlklerin Şiiri Şiiri - Cüneyt Gültakın

hep ilklere vurulur yürek
bundan güzel annemiz
doğduğumuz ilk kucak
ilk sıcaklık ilk koku
ilk güvencemiz

bundan güzel büyüdüğümüz yer
o top oynadığımız mahalle
o eski arkadaşlar çevirdiğimiz çember
salıncak kurduğumuz bahçe

hep ilklere vurulur yürek
bundan unutulmaz hiçbir zaman
bir kentte gezdiğimiz ilk yer
ilk anıları yaşadığımız
daha hayata atılmadan

sıkıldıkça kaçıp gittiğimiz o yer
bir meydan bir otel bir iskele
nasıl da gizli bir güçle seni çeker

hep ilklere vurulur yürek
hala gözünün önündedir şimdi
bazen herkesten gizli anımsadığın
bazen sohbetlerde gülerek
o dudağından öptüğün ilk sevgili