İlkler ne güzel ilk mektep, ilk kalem, ilk kitap.
İlkler ne güzel ilk sevgi, ilk kadın, ilk çocuk.
Ya sonlar! Hüzün verici: Ya 24 yaşında darağacında, ya da Orta Doğuda 11 yaşında kör bir kurşunla sokak ortasında son.
Son kelimesi bile hüzünlü sonlar karamsar, sonlar gözyaşı dolu.
Ya! İlkler sevindirici coşkulu.
İlkler ilkyazının icadı, ilk gülüş, ilk konuşma, ilk mektep, ilk kalem, ilk kitap, ilk sevgi, ilk kadın, ilk çocuk.
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta