İlkler ne güzel ilk mektep, ilk kalem, ilk kitap.
İlkler ne güzel ilk sevgi, ilk kadın, ilk çocuk.
Ya sonlar! Hüzün verici: Ya 24 yaşında darağacında, ya da Orta Doğuda 11 yaşında kör bir kurşunla sokak ortasında son.
Son kelimesi bile hüzünlü sonlar karamsar, sonlar gözyaşı dolu.
Ya! İlkler sevindirici coşkulu.
İlkler ilkyazının icadı, ilk gülüş, ilk konuşma, ilk mektep, ilk kalem, ilk kitap, ilk sevgi, ilk kadın, ilk çocuk.
Ya sonlar! Gece gibi karanlık, fırtına gibi sonlar.
Ya! 24 yaşında darağacında, ya da Orta Doğu’da 11 yaşında kör bir kurşunla sokak ortasında son.
İlkler sevindirici ve coşkulu.
İlk Devlet, ilk Cumhuriyet, ilk mektep, ilk kalem, ilk kitap, ilk sevgi, ilk kadın, ilk çocuk.
Ne güzeldir ilkler ilkbahar gibi her şeyin yeniden hayat bulduğu mevsim.
Ya sonlar! Fırtınalı günler, soğuk, ayaz, sonbahar gibi.
O yemyeşil yaprakların birer, birer döküldüğü sonbahar.
Sonlar hep ağlatır, hüzün verir.
Ölümün soğuk yüzü hep sonlarda saklıdır.
Ya! 24 yaşında darağacında, ya da Orta Doğu’da 11 yaşında kör bir kurşunla sokak ortasında son…
Kayıt Tarihi : 28.8.2007 16:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlkler ve Sonların Ortaya Çıkış Şekli Tarih 2001 Ağustos ayının son günleri.TV de bir haber proğramı İsrail askerleri bir sokakta Filistinlilere silahlarla ateş ediyorlar. Filistinli bir babanın arkasına saklanan on bir yaşında bir çocukğun görüntüleri var.Baba kurşunlara karşı elini kaldırmış bir şekilde sanki kurşunlara dur diyor.Babanın arkasına saklanan çocuk korku içinde dahada küçülmüş vaziyette babasını kendisine siper etmiş. İsrail askerlerinin ataşi devam ediyor ve çocukla babası oracıkta can veriyorlar.Görüntü karşısında tüylerim diken diken oluyor ve gerilere yani yetmişli yıllara gidiyor hafızam.1972 yılının altı Mayısını hatırlıyorum. Deniz Gezmiş ve iki arkadaşının genç yaşta hunharca idamları gözümün önüne galiyor ve ortaya bu yazdığım şiir çıkıyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!