İlkler Şiiri - Yusuf Ziya Eraslan

İçimde kaçınçı volkandır patlayan
Bilinmez kaçıncı püskürtüşüdür lavlarını
İlk defa böyle sıcak
Böyle ısıtan,
Aydınlatan karanlıklarımı...
İlktir sevinçten ağladığım,
Dokunarak sevmeyi bu kadar arzuladığımdır,
Cebimdeki kelimelerin işime yaramadığı,
Olmayana olan isteğimin bu kadar çokluğudur...
ilktir açlığımı unutturan;
Bir nevi zemzem!
Ne kana kana içmeye doyuyorum
Nede çeşm-i bülbülde seyretmeye...
Ellerimi dokundurmayı,
Seni hissetmeyi,
Zerafetini bir sarraf gibi ellerimle keşvetmeyi;
İlktir bu kadar istediğim...
İlktir sevincimi mısralara döktüğüm,
İlktir sevmeyi bu kadar sevmem,
İlktir heycanımın kalbimi dermansız bırakması! ..
Ve seni,
Ve seninle seni,
Ve seni, seninle sevmeyi bu kadar çok isteyişimdir...