İlkin Şiiri - Naki Aydoğan

İlkin
Hayallerimiz ilkin toprakta biter
Bitki olur
İlkin orman kavuşur yeryüzü
Bakmak güneş gibi sıcak
Toprağın yüzü yumuşak
Yokluk soğuk elsiz ayaksız düşürür doğayı
Yokluğumuzla varlığımız arasında havamız var
Ayrılık ve bir olma düşüncemiz
Bulutlanır gözlerimiz ağlarız yağmur yağar
Su akar yüzümüzü yıkarız
Bir orman yıkanmış yüreğimiz ıslanmış
Ve gözlerimizdeki sisler açılmış
Güneş doğmuş yarın olmuş
Yatağımızdan kalkıp büyümüşüzdür, yine
Hayal kurdukça her şeyimizle biteriz yine
Bir ağaç kardeşçe sine bir orman
Ve bir toplumuz işte
Kökümüz ellerimizde dalımız budağımız ayaklarımız
Caddeler ve sokaklara serilmiştir gövdemiz
Kalkar yürürüz
Bak koca evreni ev yaptık
Evimize döneriz yine kavuşuruz yine sevdiğim
Koçak koçağa koyun koyuna yatarız
Ve köklerimiz birleşir dallarımız budaklarımız sarmaş dolaş
İliklerimizden boşalır havamız
Taşınır neslimize yüzümüz gözümüz iki el iki ayak gövdemiz
Güneş toplasın bizi kaydetsin bizi teknolojimizi
Biz ürettik teknolojimizi teknolojimiz bizi fırlatır yine uzaya
Yine bir dünya kavuşur ve biteriz yine
Sonrası yine doğmak ve ölmektir yolculuğumuz