Bahardan kalma bir günde, daldım da geçmişlere;
İlk mutluluğumsun sen benim.
Buz gibi koğuşlardaki ilk yürek sobam.
Kafamı koyduğumda mavzerime, ilk yorganım.
Öğrenciliğime ilk hasretim, hayata ilk hırsım.
İlk gördüğüm kadın vücudusun sen yarı çıplak.
İlk gerçek sevgilim, yalın ve yalanlardan uzak.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta