Bahardan kalma bir günde, daldım da geçmişlere;
İlk mutluluğumsun sen benim.
Buz gibi koğuşlardaki ilk yürek sobam.
Kafamı koyduğumda mavzerime, ilk yorganım.
Öğrenciliğime ilk hasretim, hayata ilk hırsım.
İlk gördüğüm kadın vücudusun sen yarı çıplak.
İlk gerçek sevgilim, yalın ve yalanlardan uzak.
İlk yenilgimsin ve unutamadığım tek gerçek yenilgim.
Kafkaslarda anadan üryan,
Savaşlarda silahsız kalışımsın.
Boğazıma düğümlenen ilk hıçkırık,
Yaptığım ilk nihavent resimsin.
Çarşambayı ilk sevişimsin.
Hasta kalbimden ilk nefret edişimsin.
Karalar bağlamış yıllardan sonra hayata yeniden gelişimsin.
Kayıt Tarihi : 3.2.2003 10:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!