Diken bahçesine düştü ömrüm
Kan içinde kaldı gönlüm
Sensiz her geçen gün sayısız öldüm
Gel artık İLKİM sonum ol gel de
Uzattım ellerimi dikenler sardı
Gül diye tuttuğum buz ile kardı
Sana sevgim saygım da vardı
Gel artık İLKİM sonum ol gel de
Dondurdun yüreğimi bak işte kat kat
Mutlumusun şimdi gönlüm ettimi rahat
çok sevdim ölümüne bende kabahat
Gel artık İLKİM sonum ol gel de
Sönmüyor yangınım tütüyor duman
Tutan varya beni ayakta Allah'a İman
Senden sonra sevmedim yeminle inan
Gel artık İLKİM sonum ol gel de
Hasreti'nin acısı çöktü bedene
Yağmur gözyaşını döktü yüreğe
Yemin ettim senden sonra sevmeye
Gel artik İLKİM sonum ol gel de
Kayıt Tarihi : 29.8.2008 18:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
![Hakkı Akay](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/29/ilkim-7.jpg)
Kaleminizden çıkan çalışmalarınızla paylaşımlarda bulunmak üzere sizi şiir edebiyat ağırlıklı portal sitemiz www.hayaldenizi.com 'da aramızda görmek isteriz.
Birsen iBRAHİMHAKKIOĞLU
www.hayaldenizi.com
TÜM YORUMLAR (1)