İlkgözağrım 6-Gamzesi Sineme Batar

öte yandan işin aslı ben de
Özlemine(n) bi(r) -kaş kere
göz göze geldiğimde
oldukça mahçubudu,
kirpikleri uzun uzun
gara gözlerinin içi parıl-parılıdı
yüzünde bi allık uçuşurdu
helecandan
her seftesinde gözlerini saklardı
gıyamazdım

seninen gonuşurkana
bişiy demesen bilene
gamzeleri alana çıkar
töbe estafurullah sanki ömrü hayatımda
o ğüne gadak
hiş gamze ğörmemişiyin
bi an höyle
yüzüne bakdığın bille
gözleri, taa içine işler
işte o zaman,
..
galbim durcak gibi olurdu
nutgum dutulurdu
o fakıt içimde geçerdi “canımmm”
hayalına sarılı(r) dım

insan uçar mı
valla uçuyodum sevincimden
o haylaz hallarım filen getdiiiii
melaike gibi bişiy oldum
iresmen canım!

onun o gözel yüzü
gözlerinin parıltısı,
gülüşü
yüzünün alı
utancından, gözlerini gaçırışı
beni bekleyişi
yolumu gözleyişi
gözlerimin öğünden getmeyo
bu nasıl bişi(y)

havaslık bu mu ki:
gara zevdaa böle bişiy mi ki
“insan başgasının uçu
ölümü göze alır mı” deyodum ya
ben onun bi gülüşü uçun bile
canımı vermeye
dünden ırazıyın şartlar şart ossun