İlkgözağrım 29-Olmadık İşte Hayır

“-ülen
bayram önsıra
elde avışda yok derken
bi toklu satdık halletdik,
herkeşlerin manitası var
yangınnar
iki ğün sonura anam “hadi bakalım” deyvise
“hu” deycek gız galmadı deyip batırkana
cayır-cayır havas olmağuçu yanıyoduk
Özlem çıkağeldi,
herkeş Özleme havasıkan
gönlü benden yana

biçcik görebilecen mi derkene
hiç yokdan e(vi) mize ğeldi
da(h) a Allahdan ne isderin” derkene
hu başımıza gelene bak
olcak şey mi yau
“-vay.mını-dinini.......
………………………….....”

bu ğadar herşeyin yolunda getmesinde
zati bi bokluk varıdı
“ne günah işledim bilmen ki
vay.mını-dinini gelmişini-geşmişini ...........”
bi küfürler eder oldum ku sorma
tevatür en az on beş gün sövdüm
dayısından da, dayısının gızından da
ne gadar tiskindiğimi
tasav(v) ır edemezsiniz

o ğün, bu ğün cığara içen,
soluğu kokan insandan nefret ederin ki
o ğadar olu
cığara içen, dişleri temiz olmayan insan bana
Özlemin dayısını hatırladır

gonuşgan, lavlav, müzevir
çok konuşan gız-gısmı da dayısının
hafif, fingirdek, garı-olmaz zilli gızını
yani hayatımı mahveden insanları
ve ben onnardan hala nefret ediyon
onnardan da
cığaradan da
ne ğadar dayı varısa
adı gara...........

kimsenin dudak boyasını marağ etmedim bi da