Yaşardı bizim mahallede
Kakodan aşağı inince
Caminin köşesindeki o evde...
Uzaktan seyreder bakar
Hayaller kurar ,söyleyemezdim
Saklardım seni kendi içimde
Ateş olup içimde yangın çıkarana
Bedenimi ruhumu yakana
gönlümdeki dizeleri paylaştırana
Sizlerle beni buluşturana
bana bu şiirleri yazdırana
Şükürler olsun yüce Allahıma.....
Sen düşürdün beni bu hale
Sensiz geçmiyor bir anım
Uzaktan fasıl sesleri geliyor sessizce
Sen efkarlandırıyorsun yine beni gizlice
Dalgalar vuruyor kıyıya
Senden bir haber getirirmi acaba bana
Bir mesajını bekler oldum
Bir sesini bekler oldum
Gözlerine hasret oldum
Rüyalarıma girer oldun
Sesini duyunca heyecan oldum
Hep seni özler oldum
Gece puslu,gece ayaz
İşliyor soğuk derinlerime
Aklımda yine sen varsın
Varlığın ısıtıyor içimi
Ta uzaklardan...
Anlamıyorum kendimi
Sen benden gittin gideli
Zaman geçmez oldu
Mekanlar dar oldu
Yüreğim içine sığmaz
Bedenim ruhumu taşıyamaz oldu
Ruhum aşkımın ağırlığıyla kayboldu
Senin gözlerinde unuttum yalnızlığı
Senin gözlerinde hatırladım
Unuttuğum yaşam heyecanını
Senin gözlerinden süzüldü o bakışlar
ve tazelendi içimdeki hücreler
Birer birer
Unutmayı oynadım seni hayat sahnesinde
Hayatımdaki seyircilere
Döküldü replikler birer birer dilimden
Bitti dedim yok öyle biri
Zaten hiç olmamıştı
Sevmemiştim öyle birini
Güneş batıyor yine
Sen yine yoksun yanımda
Gönlünde senin sızın
Nerdesin ey sevgili
Kulağımda aşk şarkıları
Güneş battıkça buyuyor aşkın kalbimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!