Öyle bir dirildi ki
Hasta denilen halklar,
Direnerek destan yazdı
Korkup kaçtı alçaklar.
Kadın erkek genç yaşlı
Kalbim bir ören yeri
Tek dikili ağcım yok.
Bir sevda fukarasıyım,
Serveti hüzün olan
Yalnızlar kralıyım ben
Başında tacı olmayan.
Ava gitmiş iken gönül dağına
Ben avlandım,bilemedim saf düştüm.
Yakalandım sonunda,aşkın ağına,
Acemilik bilemedim,saf düştüm.
Aşk dediğin ateş, kordan gömlekmiş,
Yaşamın kıyısında umutlarım
Düştü düşecek sakın zorlama.
Uğruna yok ettiğim yarınlarımı
Dipsiz kuyulara yalnız yollama.
Sensiz bir hayat yaşamam asla
Canlı cansız bitki böcek,
dile gelir aşk olunca…
Ozan olur dilsiz yürek,
söz konusu aşk olunca.
Sevgi dolar taş yürekler,
Tutunacak hiç bir dalı yoktu,
Olmamıştı tarlası tek dikili ağacı.
Sermayesi yoksulluk
Serveti fakirlik çile acı…
Yaşı yirmi dört oldu
Döndü yönünü dağlara,
Bu gece şehrin ışıkları
yanmıyor sanki.
Her yer aydınlık da
Ben kör oldum belki.
İlham vermiyor artık
daracık sokaklar,cumbalar.
Bu aşkın çilesini bana taşıtma,
İstersen bölelim yarı yarıya.
Sen mutlusun ama ben hüzünlerde,
Gülmeyi bölelim yarı yarıya.
Aşık çemberine beni de kattın,
İlk senden duymuştum,
Gün/ü,ay/ı,mevsimi.
Önce sende eğitilip,
Öğrenmiştim Dersim/i.
Hayatımın her anında
Sevi/n ki hayatınız güzelleşsin
Sevgi,karanlıkta ışığınız olsun
Sevgili,yürek dilinizin aşığı olsun.
Sevgili/ler gününüz kutlu olsun.
Sevgilileriniz sizinle hep mutlu olsun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!