Şimdi...
Eski dostların da gülüyorlar sana
Sense onlara bakıp ağlıyorsun haline
Derdini kimseler bilmesede
Benim gönlüm halen seninle
Saatlerçe...
Orada oturursun
Kimbilir maziden kimleri hatırlıyorsun
Bazen sen anlatmaktan kaçsan da
Bilirim; sen gizliçe ağlarsın
Az müddet sonra duruyor
Dört yol ağzında
Bakıp etrafına
Geçiyor karşı yola
Gizliden takip ediyor
Çökmüşüm...
Volkan giib sönmüşüm
Açılarıda içimde saklayıp
Bu şehirden göçmüş gitmişim
Şimdi...
Nerelerden...
Geçmişizde gelmişiz
Neler atlatıvermişiz
Ve yola nasıl çıkıp
Nasıl bu hallere gelmişiz
Ben...
Hep seni derin derin
Ufka bakarken görürdüm
Sen nasıl üzülüyorsan
Ben de senle üzülürdüm
Alışamadım yanlızlığına
Görmedi hala
Ben o yarsız nasılım
Ve yine bende ağlarım
Bakıyorum dalgalı denize
Nasıl olsa günler geçiyor
Gecen günler ile biraz daha yaşlandım
Biraz daha hırpalandım
Ve sonunda gene yanlız kaldım
Bu benim kaderim olsa gerek
Ben...
Ona bir an baka kaldım
Oda bana tebessümle bakmaktaydı
Utanırdım ona açılmaya
Oda her seferinde açılıçam sanırdı
Güller...
Nede güzel açmış
Sevdan bu gözleri nasıl ağlatmış
Feryadımı duyan
Seni aradığımı anlayanda ağlamış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!