Sevgi kondu bir kuş misali omzuma.
Güneş doğdu karşı kıyıdan yanağıma.
Kalbime yağan yağmurlar dindi.
İçimdeki korlar yeniden alevlendi.
Nasıl imkansız olurmuş aşk.
Nasıl sadece verilmiş aşk.
Birden çıktın karşıma
Deli oldum yanında
Bilinmez kadere inandım
Yine akşam oldu, yıldızları çok severim.
Yeni doğan çocuk gibi, ağlamayı severim.
Aşk severim, içim kıpır kıpır olur.
Yaşamayı da sevmek isterdim,
Sensiz olmuyor...
Sessizlikti benimkisi
Ne acı vardı ne de sevinç
Böyle olmalıydı.
Her gün batımı kadar temiz
Ve her sabah gibi kirli.
Geceler ise yosun tutmalıydı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!