İlkbahar;
Zavallı güzelim zerdali ağacım benim
bu yüzü göremedi
zamanın yüzüne yüzünü döndü hazan
sindiremedi içinden dışına
zincire vurdu kendini
kırağı vurdurur mu hiç zerdalisinin çiçeğine.
Herşey ters yüz oldu temiz yürekte
efendi bellekte
Yüzde yüz emin olduk aşkın acı olduğuna
Bilincimiz ve ruhlarımız olgunlaştı
İlk nefes ve son nefes arasında yüzleştik
güvenin ve aşkın acı yüzüyle
Dil alışkanlığı değildi bizde sevgi.
işte;
bu yüzden güler geçeriz bencilliklere
korkaklara
Yüzsüzlere....
Halil Kıvrık
Halil KıvrıkKayıt Tarihi : 26.3.2012 23:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Kıvrık](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/26/ilkbaharim-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!