İlkbaharda Kar Eriyip Çoşanda

İlkbaharda kar eriyip coşanda
Sellere kapıldım, bulanıyorum.
Baht önümde gölge gibi koşanda
Kendimce tavlanıp, sulanıyorum.

Bu benim yollarım çıkıyor kışa
Takvimler bitip de dönüyor başa
Bilirim her zaman gayretim boşa
Dağları geziyor, dolanıyorum.

Kalem almış kaderimi yazıyor.
Gıyabımda mezarımı kazıyor.
Bir başına kavl-i kara bozuyor.
O benden koptukça ulanıyorum.

Veysel Soysal umar kalırım diye
Belki de berhüdar olurum diye
Bir tek selamını alırım diye
Kapısı önünde dileniyorum.