İlkbahar Müjdesi Şiiri - Ömer Liman

İlkbahar müjdesiyle, şafaklar gülümsüyor.
Güneş yeşile meftun, ufuklar gülümsüyor.

Şafak, seher, kuşlukta, koca çınar dalında,
Bülbüller ötüşürken, yapraklar gülümsüyor.

İlkbaharı ilk gören kuzunun ayağında,
Otlar gıdıklanıyor, otlaklar gülümsüyor.

Menekşe neşe dolu, lale sümbül sevinçte,
Çiğdemler mutlulukta, leylaklar gülümsüyor.

Sanki zümrüt, yeşimle donanmış otağ gibi,
Gölgeyi kucaklayan çardaklar gülümsüyor.

Süzülüyor buluttan, yeşile varmak için,
Can atıyor damlalar, sağnaklar gülümsüyor.

İlkbahar şarkısını dolamış dillerine,
Köpüklerinde nağme, ırmaklar gülümsüyor.

Sesinde teraneler, bir pınarın dağlarda,
Musikiye tutulmuş oluklar gülümsüyor.

İlkbahar diriliştir, tende, canda, her şeyde,
Ruhu arşa yücelten buraklar gülümsüyor.