Kapıldım Yağmurunun Seline

Yollarda amaçsız yürüyorum.
Kaldırımlar boş, sokaklar sessiz.
Yapraklar kurumuş dağılmış yerlere.
Onlar da benim gibi kimsesiz.

Uzak yıldızlara bakıyorum.
Her yer zifiri karanlık.
Kayboldum kahve gözlerinde.
Ne bir ışık var ne aydınlık.

Sürüklenip gidiyorum.
Kapıldım yağmurunun seline.
Yüreğime söz geçiremiyorum.
Ne yapsam nafile.

Yine seni düşünüyorum.
Sensiz geçen zamanı.
Sanki hiç yaşamamışım.
Boşa geçen bu hayatı.

Artık mevsim sonbahar.
Saymayı bıraktım ayları.
İçimde son bir umut var.
Gelirsen, beklerim baharı.

Mustafa Kaynak