İlkbahar Gelince Şiiri - Nihat Malkoç

Uykudan uyanır toprak
Dalında yeşerir yaprak
Bağ bahçeyi donatır Hakk
Gelince bahar gelince

Meyveye durur ağaçlar
Rüzgârda dağılır saçlar
Karnını doyurur açlar
Gelince bahar gelince

Bahçede açar çiçekler
Neşe içinde böcekler
Gülümsüyor gelecekler
Gelince bahar gelince

Toprağa düşer yağmurlar
Evde yoğrulur hamurlar
Pikniğe çağırır kırlar
Gelince bahar gelince

Meleşir koyun kuzular
Zapt edemez atı yular
Duru duru akar sular
Gelince bahar gelince

Dereler, ırmaklar taşar
Bütün engelleri aşar
İnsanlar, hayvanlar coşar
Gelince bahar gelince

Çoban kavalını çalar
Bizi dertten derde salar
Âşıklar hayale dalar
Gelince bahar gelince

Çoluk çocuk, babayla eş
Her nevruzda yakar ateş
Göğü mesken tutar güneş
Gelince bahar gelince

Yağmur yağar, şimşek çakar
Gece gökten yıldız akar
Arap kızı camdan bakar
Gelince bahar gelince