* İlkbahar * Şiiri - Nuri Dağdelen Öz

Soruyordun
bahar, işte
her zerreme sinen bahar kokusu
az önce sordum kokan toprağa
kalbim hangi çiçeğe bağlandı
hangi makamda çözüldü
mimozaların dibinde gölgelendi özgürlüğüm.

Bir Ege yeliyim, saçlarını okşadıkça
ben aşkı iyi bilen bir şairim, kimselerin bimediği giz
kısık bir gemici feneri görünüyor uzaklardan
(sabahın inceliğinde uyanan bir çocuk sesi)
bir buluta tutunmuş...mehtap geceye hazırlanıyor
sorgulu düşlerle beklediğim bahar
penceremin camında konaklansın isterdim.

Karşı sokakta bir çam ağacı
dallarında şakıyan kuş cilvesi
mavi mor dalgalar akar gözlerimden
öyle dağıldım ki ay, silkiniyor, yıldızlar kaydı kınından
bir masal gibi usulca eriyor zaman,
mevsimlerde sakladığım, gül kokusu ellerin
şimdi,
güeneşi demliyor küçük siyah gözlerim

Denizlerden geçip özlenen bir akşam üstü'ydün
uzakları aşıp gelen kayip mavi
mehtaplı bir gecenin haziranısın birden
dalgalara kaptırmak istemiyorum gözlerini
sızar yüreğimden bir acı olarak
bilsen ne zor hasretini bastırırken göğsüme
yani o hüzün yüklü hazirandan.

Nuri Dağdelen
Özdere-İzmir
29.3.2010
Saat 23. 55

.

.