İlkbahar Şiiri - Abdulkadir Polat

Ha geldi ha gelecek derken, evet: Bir bahar daha tüm kışkırtıcı renkleriyle gelip burunumuzun ucuna dayandı. Doğanın bunca fütursuzluğu, bu milyonlarca rengiyle yeniden dirilişi, envai çeşit kokularıyla insanın içine içine esmesi karşısında direnebilmek mümkün görünmüyor. Ya bahara kuracağız saatlerimizi, teslim olup ona; keyfe keder taze heyecanlar doldurup ceplerimize doğanın dirimine ortak olacağız, ya da iş-güç / o-bu deyip görmezden geleceğiz baharı ve bildik hüzünlerin sarmalına düşerek dolap beygiri gibi döneceğiz kendi kader kuyumuzun kıyısında.

Her bahar bir yenilgidir insan için, bana göre...
Çünkü baharı yenme gücü yoktur insanda ve asla olmayacaktır da...
Bahar bir karşı-duruştur aynı zamanda
üzüntüye
yalnızlığa
sevgisizliğe
çürümeye
savaşa
ölüme
umutsuzluğa
yokluğa-yoksulluğa
renksizliğe
ve herşeye rağmen
insanın ürettiği tüm olumsuzluklara rağmen
en önemlisi
kesinkes
bir karşı-duruştur
bahar...

Ha geldi ha gelecek derken, evet, bir bahar daha tüm kışkırtıcı renkleriyle gelip burunumuzun ucuna dayandı. Doğanın bunca fütursuzluğu, bu milyonlarca rengiyle yeniden dirilişi, envai çeşit kokularıyla içimize içimize esmesi karşısında direnmek mi gerekiyor peki? ...
HAYIR!

Her bahar bir yenilgidir insan için, bana göre...
Çünkü baharı yenme gücü yoktur insanda ve asla olmayacaktır da...
Gün gelip renklerin solacağını, kokuların dağılarak kaybolacağını ve ömrümüzün bir hazan yaprağı misali dalından salına salına toprağa düşeceğini unutmaksızın
En iyisi
yenilgiyi baştan kabul edip
kendimizi kaybetmektir
bunca güzel kokular ve renkler arasında.