İlkbahar Şiiri - Musa Öz

Bir tomurcuğu al da gel öykülerin ellerine

Ellenmemiş bir utangaçlığı getirsem sana
Üç lale bir papatya
Belki gönüllüdür bir uğurlamayı değerlendirmeye

O ayrılığı yorulmak geliyor elimizden

Gele gele ilkbahar yaşanmışlığı konaklıyor
Yazılacak hatırası belki vardır bir günün

Mayısta kırlar çapkın büyüyor yine

Günlüklerde azalıyorsun uzadıkça kâğıtlar

Gelirken dağları rüzgâra tutuyor ilkbahar
Bir uğurlamadır biten günler
Derleyip toparla yüreğini çıkıp kederlen

Bir duruluğu iliştiriyorum taçyaprağına

İlkbahar işte tozunu hesaplıyorum patikaların
İçimin şarkısı yol vermiyor

Uyaklı duruşum meltemini açıyor senin
Alınıyorum atını kaybedince ilkbahar

Akdeniz doluyor usulca durgunluğumdan

İlkbahar ya henüz ergendir kuşluk vakitleri
Sıyrıktır yanakları güneşe bakmaktan

Yıpranmış bir söylentiyi giyiniyor ağaçlar

(Akatalpa, Haziran 2016-Sayı 198)