Kaldırımdan yürümek
Benim görevim
Çünkü ben insanım.
Oysa zaman zaman
Caddede iki ayaklı
Sanki sen benim çocukluk aşkımsın...
Öyle yakından bilip, sevdiğim...
Sanki biz, seninle beraber büyüdük
hayatın çarkında
acılarla,
Ne çok hüzünler biriktirdim!
Ne çok...
Kimileri üzüm taneleriydiler,
Çetin cevizdiler kimileri.
Hele başıma son gelenler...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!