Hayat anlaşılmaz saçmalıklara bulanmış
Şu zamanda, zamanda bi garip
Dünya dönmekle durmak arasında kararsız
Tabiat zor nefes alıyor
Güneşte yorgun artık güne gülümsemekten
Sen gidiyorsun... benim kin akıyor üstümden
Yok oluyorsun gözlerimin önünde
Hiç oluyorsun, hiç olmamış gibi... ölüyorsun
Ben varsam varsın sende
Ölüyorsun... çünkü ben öldüm senden önce...
Karışır toprağa ürperen ay
Güneş kaçar gündüzden, dalar denize
Şehir susar, tedirgin ve yalnız
Yoları bağlar soğukkanlı ayaz
Taş kesilir taşlar
Bulut bulutu doğurur, pus olur etraf
Susutum hep hiç konuşmadım
Hep içime attım lanetli kelimeleri
Çok istedim ama ağlayamadım
Hep içime attım sitem dolu kederimi
Yoruldum bu düzensiz düzeni sürmekten
Hayata karşı istem dışı savaşımı vermekten
Anlamsızlık karmaşayı taşıyor
O an garip bi sessizlik
Karanlık itiyor içine huzursuzluğu
Ve beyninden kan çekiliyor düşüncesizliğe
Pisliğe bulanmış tüm bedenin
Savruluyorsun usulca hayata
Issız bir vadi gibiyim
Ne savaşlar görmüş, ne kederlere bürünmüşüm
Kimi zaman kan damlamış toprağıma, kimi zamanda lanet yağmış
Bazen kurumuş, bazende çamur olup akmışım
Ne insanlar gömülmüş toprağıma
Ve üstünden kaç mevsimler geçmiş
Ne desem, ne yapsam boş geliyor
Yaşamak bütün ağırlığıyla üstümde
Kalakaldım gidemiyorum
Ama duramıyorumda
Düşünceler bile aldı kendini benden
Bulamıyorum hayat ne demek..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!