İlk Yolculuk Şiiri - Yusuf Cantürk

1. İLK YOLCULUK
(Mayıs -2012)

İstanbul’a göç eden yoksul köylüler,
Asırlardır her sene, bunu tekrar ederler.
Gidiş ilkbahar, dönüş ise sonbahar,
Nadir de olsa, gidip de dönmeyenler var.

Sene Bin Dokuz Yüz Kırk Bir, ay, Nisan,
Yaya çıktık YELLİ KÖYÜN’DEN, kafile insan.
Ne uğurlama var, ne de şatafatlı tören,
SİNCAN’DA bindiğimiz ise, kapkara tren.

Doluştuk, konforsuz bir-iki kompartımana.
Gece bastırdı bile, etraf ise zifiri karanlık.
Azıklar yanımızda, uyku bastırdı bir anlık.
Eskişehire gelince anladık, ışıkları aydınlık.

Sabanca gölünde uyandık, deniz sandım.
İzmit körfezini görünce, hülyaya daldım.
Pendik’te, İstanbul Burası mı diye sordum.
Fener yolunda indik de agama kavuştum.

NOT:ZORLU DÖNEMEÇLER ADINDAKİ ÖYKÜMDEN
www.edebiyatdefteri.com da şair arkadaşlardan biri,
öykümün uzunluğundan dolayı,okunmayacağı görüşünde.
Bu nedenle şiir olarak kısalttım.